De kieswet: kopen verboden

De verkiezingen komen eraan. U mag, als u niet al te jong bent, weer stemmen. Al heel lang geen wettelijke plicht meer (wat ik overigens jammer vind) maar ik zou het toch maar doen als ik u was. Bovendien is het gratis en hoef je er niet veel voor te kunnen. Niks digitaal, wel, volgens de kieswet, proberen met een potlood de rode stip op de goede plek te zetten, dat wil zeggen binnen het door u uit te kiezen cirkeltje. De wet is streng en hard: niet goed gemikt en uw stem is ongeldig. De gevolgen zijn dan geheel voor uw rekening. Vier jaar lang geen enkele invloed op het wetgevingsproces! Dat wilt u niet op uw geweten hebben. Bent u wat ouder, krakkemikkig, trillende hand, bijziend, de voorzitter van het stembureau mag bepalen dat u ter plekke fysiek geholpen wordt door een lid van het stembureau. In Nederland denken we ook aan alles.

Een politicus op Sint Maarten had niet zoveel vertrouwen in zijn kiezers. Hij vroeg aan de waarnemend directeur van de bajes ter plekke om een lijst met namen van gedetineerden die stemgerechtigd waren. De waarnemend directeur verstrekte zonder schroom die lijst aan de politicus. Vervolgens ontvingen de gedetineerden een bedrag van $ 100 op hun bajesrekekening, afkomstig van de royale politicus, zodat zij wat comfortabeler konden leven. Zonder geld is het leven in de bajes helemaal niet leuk. De verkiezingsuitslag was opmerkelijk: alleen in het stemdistrict van de bajes behaalde de politicus een ruime meerderheid van stemmen. Een echte stembusfraude, zo oordeelde de strafrechter op Sint Maarten en legde de politicus een fikse gevangenisstraf op en ook werd de politicus voor vijf jaar uitgesloten van deelname aan de verkiezingen. Daarbij overwoog de rechter dat de geruchten over omkoping al langer de ronde deden en dat het maar eens afgelopen moest zijn met dergelijke kwalijke praktijken. Gevangenisstraf als afschrikking voor politici die misschien hetzelfde plannetje zouden hebben. Of dat geholpen heeft vermeldt het verhaal niet.